Daft Punk & Saskia de Brauw

                                 

 

[ Le Monde M Magazine, fot. Peter Lindbergh, realizacja: Aleksandra Woroniecka, stylizacja: Florentine Pabst ] 

                                   

Im ładniejsze zdjęcie, tym większe kłamstwo. Historia, która zdarzyła się naprawdę, choć nie była prawdziwa.

 

 

113,604 Stray Dogs

                                 

 [ 113, 604 Stray Dogs, fot. Kuba Dąbrowski]

                                  

Kuba Dąbrowski wydał trzecią książkę. 113,604 Stray Dogs to artbook bez grzbietu, przez co sprawia wrażenie niedokończonego. Dobrze, że Kuba lubi pisać - szczerze, często ładnie, a czasem zwyczajnie prosto. Książkę będzie można kupić wyłącznie podczas dwóch spotkań autorskich - w Poznaniu, w sobotę 7 grudnia (14.00, księgarnia Bookowski w CK Zamek) i Warszawie, 2 dni później (20.30, Zachęta).

(Nie)jedno życie sukienki

                                

[ Chanel: Singapore Memories, Saskia de Brauw, fot. A Magazine ]
                                 

W Singapurze odbył się niedawno pokaz Chanel resort 2014. Pokaz, jak pokaz - czerń i biel, kilka minut zabawy, trochę więcej oklasków, parę ukłonów. Na szczęście projekt Chanel: Singapore Memories pozwolił uciec Karlowi Lagerfeldowi od banału. Poprosił modelkę, Saskię de Brauw, by stworzyła osobliwy dziennik z pobytu w Singapurze. Tradycyjny notatnik z zapiskami uzupełniła sukienka, na której codziennie haftowano jedno zdanie z dziennika modelki. To właśnie sukienka, jako niemy świadek, towarzyszyła Saski w krótkiej podróży do serca miasta.

"Chanel: Singapore Memories" by Saskia Debrauw from A Magazine Curated By on Vimeo.

Epicene & Fifty8 Magazine

                                

Sesja z ubraniami młodych projektantów, którą stylizowałam w Paryżu, pojawiła się w pierwszym numerze magazynu Fifty8. Remi Kozdra i Kasia Baczulis należą do tych fotografów, którzy odpoczywają pracując i po maratonie sesji dla agencji modelek wciąż mieli ochotę na więcej. Ta praca mogłaby być rytuałem, ale biorąc pod uwagę ich niekończący się zapał, nie ma o tym mowy. To również zasługa topmodelki Tanyi Chubko (Metropolitan Paris), jej formy i zdrowego podejścia do wykonywanego zawodu. Ten dystans to wynik 8-letniej, nieprzerwanej pracy i mnóstwa sukcesów, do których z biegiem czasu zaczęła podchodzić praktycznie ("Pokazy w Nowym Jorku? Było, minęło!"). Wieloletnie doświadczenie widać nie tylko w świadomości własnego ciała, ale też w drobnych gestach, które uwielbia obiektyw aparatu. 

[ Płaszcz: Leonneke Derksen dla Step by Step; sukienka: Leonneke Derksen dla Step by Step, top: Issue de Secours Project ]

                                

 

[ top, mini: Leonneke Derksen dla Step by Step ]

                                

 

[ Sukienka: Leonneke Derksen dla Step by Step, buty: Azzedine Alaia; Top, spodnie: Fredfarrowbrittavelontan ]

                                

[ Sukienka: Starkweather; top, spodnie: Fredfarrowbritavelontan ]

Kto zrobił to lepiej #4?

                                

 

[ Balenciaga resort, 2011 ]

                                    

 

[ butik Opening Ceremony w Tokio, 2013 ]

Skonsultujmy to

                                 

W Paryżu odkryłam jeden z najmniej popularnych zawodów świata. Byłam asystentką konsultantki mody - czyli, jak by nie było, marketingowca.

[ Showroom Rainbowwave ]

                                   

Nie jest ani projektantem, ani stylistą, ani tym bardziej dziennikarzem, ale łączy w sobie podstawowe cechy każdego z nich. Sam definiuje swój obszar działania -  może pracować w ramach jednej tylko marki, lub współpracować z wieloma projektantami. I nie musi to oznaczać ograniczania się do konkretnego typu aktywności.


Konsultant mody tworzy strategię rozwoju młodych marek. Nawet najbardziej zdolni absolwenci szkół artystycznych gubią się na rynku mody. Nie bez powodu najtrudniejsze są początki, gdy trzeba stworzyć profil firmy, a więc szczegółowy 5-letni plan działania.

[ rumisu - ręcznie wykonane szale tureckich sióstr Deniz i Pinar, moje ulubione spośród setek stoisk największych targów Who's Next. Ich blog to żadna moda :) ] 

                                    

Konsultantka, dla której pracowałam, oprócz stałej współpracy z projektantami, zajmowała się organizacją pierwszych świątecznych targów mody w Paryżu (Christmas Market, 29 listopada - 1 grudnia 2013). Selekcja marek odbywała się na prostych zasadach - kontaktów szuka się na wszystkich możliwych targach mody męskiej i damskiej. Najtrudniejsze w odbiorze są największe targi, jak choćby Who's Next, które przerażają rozmachem. Na szczęście cała ich reszta jest mniejsza, a miejsca, w których się odbywają, są schowane w wąskich ulicach miasta. Odbiór mody w przestrzeni specjalnie zaaranżowanej na potrzeby targów, z nieprzypadkową muzyką, jest nieporównanie lepszy od spędzania długich godzin w zatłoczonych halach na końcu miasta.

 

[ Etienne Derœux (Designers Apartment) - rówieśnik Jacquemusa, podobnie jak on lubi sportowe sylwetki, ale prezentuje je w łagodniejszym wydaniu ]

                                    

Pokazy mody i targi to nie jedyne wydarzenia towarzyszące każdemu nowemu sezonowi. To też czas showroomów, najczęściej tymczasowych, otwartych tylko podczas trwania tygodnia mody. W Le Marais, dzielnicy artystycznej, można je znaleźć na każdym kroku. Showroomy prezentują najczęściej ubrania i dodatki paru wybranych projektantów. Nie zawsze łatwo tam trafić - na przykład do Rainbowwave (na co dzień działa w Londynie i reprezentuje takie marki jak Each x Other czy Marios Schwab), ukrytego w zabytkowej, ale zniszczonej kamienicy i za niepozorną bramą. Większość tymczasowych showroomów co sezon zmienia lokalizację.

[ Targi, w odróżnieniu od showroomów, odbywają się zazwyczaj w tych samych, tradycyjnych miejscach ]

                                   

W ciągu kilku letnich miesięcy spotkałam tylko dwójkę polskich projektantów. Ostfold, założoną w Warszawie przez Francuza, który odczarował filc i robi z niego portfele, etui na telefony i komputery (z elementami skóry). Risk Made in Warsaw, marka Antoniny i Klary, zrobiła sporo szumu wokół mało popularnej szarości w Paryżu, a dodatkowo pokazała najciekawsze wizytówki - każda z nich była (dosłownie) ubrana w dresową tkaninę,  podstawowy składnik każdej kolekcji.

[ Risk Made in Warsaw na targach Who's Next ]

                                   

 

Designers Apartment to showroom organizowany przez moją szefową dla Francuskiej Federacji Mody. Dziesięć młodych marek wspieranych przez Federację prezentuje swoje kolekcje podczas Paryskiego Tygodnia Mody. Rola konsultanta jest nieoceniona, nadzoruje każdy etap przygotowań projektantów. Nawet ci doświadczeni nie zawsze mają świadomość tego, że wymaga się od nich dobrego przygotowania. Podstawą jest skończona kolekcja (choć nie zawsze można zmusić projektanta, żeby zrezygnował z wakacji na rzecz nadzorowania jej procesu). Do tego dochodzi gotowy lookbook kolekcji dla kupców, nie wystarczy rozwieszenie ubrań i liczenie na to, że jakoś to będzie. Równie ważny jest opis kolekcji dla prasy - nikogo nie interesują filmy i ludzie, którzy inspirują projektanta, tylko konkrety. Wizytówki, logo marki i projekt metek zostawia się zazwyczaj na koniec. Szczęśliwy. Nigdy nie wiadomo, kto odwiedzi showroom, a każdy sezon to nadzieja na nowe kontakty, rozwój i kolejny krok w kierunku, do którego dąży projektant.

 

[ Le Moine Tricote (Designers Apartment) to dzianina. Trudna i nieoczywista moda, której nie zrozumie każdy odbiorca. Alice Lemoine udało się przekonać wielu z nich, a jej celem jest sprzedaż ubrań w wyselekcjonowanych butikach na całym świecie ]

Mediolan jest dla mnie trochę jak Warszawa

                                 

„To miasto na pierwszy rzut oka nieatrakcyjne i niepociągające. Miasto, którego trzeba się nauczyć” - wyjaśnia Kuba Dąbrowski, fotograf, który w Mediolanie widział już wiele. 

Kuba od paru sezonów współpracuje z amerykańskim dziennikiem mody Women's Wear Daily. Po wygraniu konkursu fotograficznego organizowanego przez włoskiego Vogue’a i Pradę, redaktorzy dziennika poprosili go o zdjęcia, których styl określili dość jasno: „w połowie drogi między Sartorialistem i Martinem Parrem”. Dziś WWD publikuje nie tylko jego zdjęcia ze stolic mody, ale także te z warszawskiej ulicy. Fotograf często dokumentuje zupełnie różne strony świata, który dla całej reszty wydaje się nieosiągalny.

„Mediolan nie jest malowniczym włoskim obrazkiem z wąskimi uliczkami, milionem zabytków, praniem suszącym się nad ulicą. To nudna przemysłowa metropolia, w której jest mnóstwo fajnych rzeczy, ale są pochowane i trzeba je na własną rękę odkrywać.” Odkrywanie zakamarków nazywa „wchodzeniem w podwórka”, bo niektórych sytuacji nie jesteśmy w stanie doświadczyć, gdy pobieżnie oglądamy miasto. Swoimi zdjęciami z tygodni mody z jednej strony obala naiwność, że wielka moda jest tylko dla wybranych, z drugiej pokazuje, że kształtuje ją konkretne otoczenie. To symbioza przeciwności - brzydoty i piękna, nawet jeśli niedosłowna, nadaje jej wyjątkową formę. Widoczny w zdjęciach Kuby Dąbrowskiego nie-idealny świat sprawia, że czar dopieszczonej mody pryska, a jego miejsce zajmuje realizm, z którym łatwiej się utożsamić. Szczególnie poruszający realizm przepełnia Mediolański Tydzień Mody. Dlaczego? Dąbrowski zauważa, że „ludzie, którzy jeżdżą po wszystkich fashion weekach na ogół Mediolan lubią z całej trasy najmniej. Mediolan jest miastem bez wyraźnego charakteru, które bardzo nasiąka tym, co się w nim akurat dzieje, czy są to tygodnie mody, czy festiwal designu, czy mecz Ligii Mistrzów. Paryskie tygodnie mody rozpływają się w mieście, nie czuć ich na zwykłych ulicach. W Mediolanie od razu tworzą się korki, chaos i wlewa się trochę inne życie.”

 

Tydzień mody w Mediolanie jest niemal świętem narodowym, energia dziennikarzy, bookerów, a nawet samych projektantów, sięga zenitu. Pomimo ogromnego zmęczenia pod koniec dnia liczy się jakość wykonanej pracy, a nie ilość wypitej kawy. Kuba Dąbrowski mógłby robić ładne zdjęcia dobrze ubranym ludziom, ale wybiera trudniejsze zadanie. Pokazuje perfekcję, ale też zmęczenie i ciężką pracę. „Robię swoje, obserwuję i reaguję.” Na zdjęciach Kuby są po prostu ludzie. Gdy rozmywają się różnice, okazuje się, że dostawca pizzy może być równie interesujący, co dziennikarz złapany w biegu na kolejny pokaz. Dopiero przedstawione z takiej perspektywy tygodnie mody przestają być banalnym spektaklem z dobrze znanym zakończeniem.

 

http://www.kubadabrowski.com/

http://kubadabrowski.blogspot.com/

Tekst dla nieistniejącego już bloga K MAGA, 2012.

Rick Owens wiosna/lato 2014

                                 

To nie był klasyczny pokaz mody. Decydując się na osobliwy performance, Rick Owens chciał zwrócić uwagę na główne problemy współczesnego świata mody: brak różnorodności rasowej na wybiegach i tyranię tzw. rozmiaru zero. W roli modelek wystąpiły więc ciemnoskóre tancerki o pełnych figurach z grupy Step With Momentum. Taniec, który wykonują, step, to forma wywodząca się z tańca Afroamerykanów, któremu towarzyszy perkusja.

Trzy sceny z Mediolanu

                                 

[ Najlepszy pokaz sezonu, Trussardi ]

                                    

 

[ Origami u Bottega Veneta ]

                                    

[ 30-lecie Moschino. Pokaz jako hołd złożony nie tylko modzie lat 80., ale też erze supermodelek ]
                                    

Zdjęcia: dazeddigital

Kto nie chciałby być dziewczyną Prady?

                                 

Niedawno, a była to środa, przyłapałam bookera z mojej agencji na dyskretnym poprawianiu makijażu w toalecie. W tym samym dniu dotarło do mnie, że nie jest to miejsce dla mnie.

Problem nie tkwi w bookerze, który po zakończonej karierze modela, przyzwyczajony jest do dbania o siebie – niech się maluje nawet do kąpieli, jego sprawa. Problemem jest modeling, który rządzi się kompletnym brakiem reguł. Nie jest to świat, w którym liczą się prawdziwe wartości – a jeśli nawet, to po godzinach, gdy nikt nie słyszy. Modeling jako hobby jest przede wszystkim dobrą zabawą, ale nie najlepszym sposobem na życie.

Co pół roku setka nowych twarzy marzy o wzięciu udziału w pokazie Prady. Dla większości to zawsze będzie tylko marzenie. Ten sezon miał należeć do Alany Bunte, ale w ostatniej chwili okazało się, że nie będzie. Podobno znajdzie się miejsce na zaskoczenia i dawno niewidziane modelki (Natasa Vojnovic). A ja po prostu mam nadzieję, że w tłumie nie zginą dwie modelki.

[ Nastya Brik i Megan Thompson @ Women ]

Pikselizacja

                                 

[ Proenza Schouler jesień/zima 13.14, Sasha Pivovarova, fot. David Sims ]

                                   

Podczas konferencji towarzyszącej niedawno zakończonym targom Who's Next, Brytyjski serwis prognozujący trendy w modzie i dizajnie WGSN, przedstawił trzy dominujące tendencje przyszłego roku. Jedna z nich jest moją ulubioną, bo czai się w modzie już od dłuższego czasu - to N.D.A, New Digital Aesthetic. Widoczne piksele, graficzne przemieszczenia, celowo odwrócone lub zamienione miejscami obiekty to dopiero badany trend sesji zdjęciowych. Cyfrowa fantazja.

[ Natalia Biegańska, fot. Łukasz Ziętek ]

Yiqing Yin Haute Couture jesień/zima 13.14

                                 

 

[ Pokaz stylizowała Mélanie Huynh ]

                                   

Pół godziny opóźnienia, 8 minut pokazu, 15 sylwetek. Yiqing Yin interesuje wszystko to, co niezbadane. Otchłań nieba odbija się w błękitno-złotych ręcznych nadrukach. Wpływy podwodnego świata widać w tkaninie, która w ruchu przypomina meduzę. 

 

Francuska Federacja Mody wspiera ją od samego początku. Projektantka pokaże swoją kolekcję podczas najnowszej edycji showroomu Designers Apartment (27 września - 3 października) w trakcie Paryskiego Tygodnia Mody.  Choć nie lubi o sobie mówić, jej talent wykracza poza modę - organizatorzy tegorocznego biennale sztuki współczesnej w Wenecji zaproponowali jej przygotowanie osobistej instalacji. Kluczem do sukcesu 28-letniej Yiqing jest wykonywanie pracy, która sprawia jej największą przyjemność, cała reszta dzieje się sama.

MAN

                                 

[ 25 rue Yves Toudic, 28-30 czerwca 2013 ]

                                   

MAN to najmniej masowe (a co za tym idzie - najprzyjemniejsze w odbiorze) targi mody męskiej w Paryżu. I Nowym Jorku też.  

Waiting for the Sun

                                 

Gdyby paryska marka Waiting for the Sun powstała w 2013 roku, byłaby doskonałą odpowiedzią na znikomą obecność promieni słonecznych tej wiosny.

W samym maju słońce w stolicy Francji wyjrzało zza chmur na zaledwie 96 godzin (podczas gdy majowa norma to 193 godziny). Mimo że projektanci Waiting for the Sun, Julien Tual i Antoine Mocquard, sprzedają okulary przeciwsłoneczne od 3 lat, chyba nigdy dotąd nie spoglądali w niebo z takim niepokojem.

[ Waiting for the Sun w butiku pop up Merci w Paryżu ]

                                    

 

[ 2012 ]

                                     

Po tym jak słońce na dobre zagościło na paryskich ulicach, mogą odetchnąć. Rówież dlatego, że ich pomysły są proste. Do produkcji okularów używają głównie materiałów odnawialnych - wszystkie oprawy wykonane są z drewna (bambus, palisander). Ale zamiast głosić ekologiczne hasła, projektanci wolą mówić, że "nie jesteśmy ekologicznymi aktywistami, tylko świadomymi naszego obowiązku dbania o świat ludźmi". 

 [ Projekt chusteczki do czyszczenia okularów Ricardo Cavolo ]
                                   

Ręcznie wykonane okulary Waiting for the Sun kosztują 130 euro. Do każdego zamówienia dołączona jest oryginalna chusteczka z kolekcji "/2041", oznaczającej 2041 cm² materiału, który projektanci oddają wybranym artystom. I oby im tylko słońce nie zaszło.

Charlotte Tomaszewska x Marc Jacobs

                                 

 

[ Charlotte @ Elite NY, Marc Jacobs Resort Lookbook 2014 ]

                                      

Ledwie wysiadła z samolotu, nie zdążyła nawet na dobre się rozglądnąć. Pierwszą stopę postawiła na płycie lotniska, a drugą już w studiu fotograficznym, gdzie razem z Jamie Bochert pozowała do najnowszego lookbooka Marca Jacobsa. Wygląda na to, że siła rozpędu nowojorskiej agencji Elite jest przytłaczająca. Ale pewnie sama agencja jeszcze nie wie, że ma pod swoimi skrzydłami osobę, która długo czekała na to, by znaleźć się w najlepszej drużynie. 

[ Charlotte & Jamie Bochert @ Elite NY ]